Η Δημοκρατία πληγώνεται βαθιά όταν οι πολίτες γυρίζουν την πλάτη τους στις κάλπες. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, το ίδιο το άτομο μοιάζει να αυτοαναιρεί αυτή καθαυτή τη σημασία της πολιτικής, αν μη τι άλλο, ύπαρξής του.
Φέτος στη χώρα μας, από τις 23 έως τις 26 Μαΐου, οι πολίτες όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης καλούνται να αναδείξουν το επόμενο Ευρωκοινοβούλιο. Θα είναι ένα Ευρωκοινοβούλιο που θα κληθεί να αντιμετωπίσει πολλές και δύσκολες προκλήσεις και γι’ αυτό, το πρώτο και σημαντικότερο στοίχημα που πρέπει να κερδίσει, θα είναι το να έχει αναδειχθεί από όσο το δυνατόν περισσότερους ψηφοφόρους.
Οι εκλογές δεν είναι υποχρέωση του πολίτη, είναι αναφαίρετο δικαίωμά του: εδώ και χιλιάδες χρόνια, από ιδέες που γεννήθηκαν εδώ, στην Ελλάδα, αυτό το δικαίωμα θεωρείται ύψιστο όσο και θεμελιώδες.
Οι περισσότεροι φιλόσοφοι και πολιτικοί επιστήμονες συνταυτίζονται στην άποψη ότι η Δημοκρατία συνιστά μια από τις κορυφαίες διανοητικές κατακτήσεις όλων των εποχών και, σίγουρα, την κορυφαία πολιτική προσέγγιση της ανθρώπινης ζωής και ύπαρξης.
Ως Έλληνες δικαιούμεθα να νιώθουμε εξαιρετικά υπερήφανοι που αυτή η βιοθεωρία και κοσμοθεωρία συγχρόνως γεννήθηκε στα χώματα μας, από προγόνους μας που το όνομά τους και το έργο τους διδάσκονται στα σχολεία όλου του πλανήτη και οι ιδέες τους αντηχούν ζωντανές και φωτεινές στα συντάγματα όλου του πολιτισμένου κόσμου.
Ως Έλληνες, δικαιούμαστε να νιώθουμε περήφανοι που γεννήσαμε τη Δημοκρατία.
Διότι είναι η Δημοκρατία, αυτή που αποδίδει στο άτομο την αξία του ως σκεπτόμενου, ελεύθερου όντος. Και την ίδια στιγμή, είναι η Δημοκρατία αυτή που συναθροίζει δυνάμεις, γεφυρώνει χάσματα, αμβλύνει αντιθέσεις και συνδέει τα άτομα σε ευνομούμενες κοινωνίες, προκειμένου να προοδεύσουν και να ευημερήσουν.
Η Δημοκρατία πληγώνεται βαθιά όταν οι πολίτες γυρίζουν την πλάτη τους στις κάλπες. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, το ίδιο το άτομο μοιάζει να αυτοαναιρεί αυτή καθαυτή τη σημασία της πολιτικής, αν μη τι άλλο, ύπαρξής του. Είναι σα να λέει στον εαυτό του, “όχι, δεν είμαι τίποτε. Δεν έχω καμία δύναμη. Δεν έχω αξία. Δε μπορώ να κάνω τη διαφορά. Ο,τι είναι να γίνει, θα γίνει”.
Πολλά έχουν συμβεί προκειμένου σήμερα, ειδικά οι νέοι άνθρωποι, τα κορίτσια και τα αγόρια που αποτελούν το μέλλον μας, να έχουν απαξιώσει την πολιτική και, κατ’ επέκταση και τη σπουδαιότητα της προσέλευσής τους στις κάλπες.
Δεν είναι εύκολο να τους κατηγορήσει κανείς. Η απογοήτευση που αισθάνονται, δεν είναι αδικαιολόγητη, ούτε παράλογη. Όμως η αποχή από τις εκλογές δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος να εκφράσουν αυτή την απογοήτευσή τους.
Το λευκό, υπό μία έννοια, μπορεί κανείς να δεχθεί ότι συνιστά μια κάποιου είδους διαμαρτυρία. Η αποχή, όμως, είναι παράδοση άνευ όρων και είναι ειδικά οι νέοι άνθρωποι που δεν πρέπει ποτέ να παραδίδονται, αλλά το αντίθετο: να παλεύουν για όσα ονειρεύονται και δικαιούνται. Οι νέοι άνθρωποι αποτελούν το φάρο και την ελπίδα μας για το αύριο, μας δίνουν τη σωστή κατεύθυνση και μας γεμίζουν κουράγιο.
Σας καλώ όλους λοιπόν και πολύ περισσότερο τα κορίτσια και τα αγόρια, όχι μόνο να ψηφίσετε στις εκλογές της 26ης Μαΐου, αλλά να παροτρύνετε και όποιον γνωρίζετε να κάνει το ίδιο.
Μία ακόμη από τις μεγάλες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η νέα Ευρωβουλή, είναι ακριβώς η αναβάθμισή της σε κορυφαίο όργανο λήψης αποφάσεων. Είναι ένα ζητούμενο αυτό, αλλά εν τω μεταξύ δε σημαίνει και ότι έτσι όπως έχουν σήμερα τα πράγματα δεν παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή των πολιτών το Ευρωκοινοβούλιο.
Έχω εργαστεί σ’ αυτό επί τριάμισι χρόνια, ως επιστημονικός συνεργάτες σε τρεις διαφορετικές σημαντικές επιτροπές.
Έχω περάσει εννιά χρόνια ως νομικός σύμβουλος στην Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα.
Είμαι εδώ και πέντε χρόνια εκπρόσωπος της ΚΕΔΕ στο Κογκρέσο Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης, που απαρτίζεται από 47 χώρες μέλη και όχι μόνον αυτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Από το 2016 και, ξανά, από πέρυσι τον Οκτώβριο το Κογκρέσο, που εκπροσωπεί 200.000 Δήμους και Περιφέρειες, με έχει εκλέξει Αντιπρόεδρό του.
Λόγω του προσφυγικού / μεταναστευτικού ζητήματος που απασχόλησε και απασχολεί τόσο έντονα το νησί της Σάμου, αλλά και λόγω της προσπάθειας που εδώ και χρόνια καταβάλλω προκειμένου να εφαρμοστούν και στην Ελλάδα όσα ισχύουν για τη νησιωτικότητα σε όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης – μεταξύ τους και οι μόνιμα μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ – έχω έλθει και είμαι ακόμη σε πολύ στενή επαφή με τα ευρωπαϊκά πράγματα και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Και για όλα τα πιο πάνω, σας διαβεβαιώνω μετά λόγου γνώσης, ότι μόνον “διακοσμητικός” δεν είναι ο ρόλος του Ευρωκοινοβουλίου.
Στη διάρκεια της περασμένης πενταετίας, ενδεικτικά και μόνον σας αναφέρω ότι μεταξύ των νομοθετικών αποφάσεων της 8ης περιόδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περιλαμβάνονταν και αυτές που αφορούσαν:
-Τα μέτρα κατά της αλόγιστης χρήσης πλαστικής σακούλας
-Το άνοιγμα της αγοράς πληρωμών μέσω διαδικτύου
-Τη μεγαλύτερη διαφάνεια στα τέλη συναλλαγών με πιστωτικές κάρτες
-Το τέλος στις χρεώσεις περιαγωγής.
-Την πρωτοβουλία WiFi4EU, δηλαδή, τη δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο σε δημόσιους χώρους
-Την έγκριση του νομοθετικού πακέτου για την προστασία των προσωπικών δεδομένων
-Τους νέους κανόνες στις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων.
-Τις διαδικτυακές αγορές χωρίς γεωγραφικούς αποκλεισμούς
-Την εταιρική διακυβέρνηση, στη βάσης της επιβολής φορολογικής διαφάνειας
-Την ασφάλεια των πτήσεων
-Τη συμφωνία των Παρισίων για το κλίμα, την οποία και έθεσε σε ισχύ.
Και αυτά είναι μόνο τα ενδεικτικά παραδείγματα.
Αντιλαμβάνεστε ότι αυτές οι αποφάσεις όχι απλώς δεν είναι “διακοσμητικού” χαρακτήρα, αλλά επηρεάζουν, επηρέασαν και θα επηρεάσουν άμεσα και την καθημερινότητα των πολιτών και την επιχειρηματικότητα στους κόλπους της Ένωσης.
Και ο ρόλος του Ευρωκοινοβουλίου σ’ αυτούς τους τομείς, αλλά και στους τομείς της διαχείρισης του προσφυγικού, της φύλαξης των συνόρων της Ένωσης, τη διεύρυνσή της, την ολοκλήρωση της ενοποιητικής διαδικασίας, την “πράσινη” ενέργεια, τη βιώσιμη ανάπτυξη, τα μέτρα για την κλιματική αλλαγή και πολλά άλλα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα διευρυνθεί την ερχόμενη πενταετία.
Η χώρα μας δεν έχει το περιθώριο να εκπροσωπηθεί “χαλαρά” ή, λίγο πολύ, “αφανώς” στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την πενταετία 2019-2024. Πρέπει να εκπροσωπηθεί με τρόπο δυναμικό, με πρωτοβουλίες, με έντονη και ενεργό παρουσία, με γνώση, προτάσεις και επιχειρήματα.
Γι’ αυτό και η συμμετοχή όλων στις Ευρωεκλογές είναι μείζονος σημασίας: πρόκειται για τις εκλογές που ίσως θα κρίνουν το μέλλον της ενοποίησης όπως την έχουμε ονειρευτεί. Δεν υπάρχει περιθώριο ούτε για αδιαφορία, ούτε για ολιγωρία. Πρέπει να είμαστε εκεί.
Σας καλώ, λοιπόν, όλους να βρίσκεστε στις κάλπες στις 26 Μαΐου. Για να δώσουμε μια μεγάλη νίκη στη Νέα Δημοκρατία. Και για να στείλουμε στο Ευρωκοινοβούλιο όσους θέλουν και μπορούν να παλέψουν “Για μια Ευρώπη πιο κοντά στην Ελλάδα” και “Για μια Ελλάδα πιο κοντά στην Ευρώπη”.
[17.05.2019]: Αρθρο στο thepresident.gr
