Η “νησιωτικότητα” προβλέπεται από τα συντάγματα των περισσότερων χωρών της Ε.Ε., όπως και από το δικό μας και, στην πράξη, εκφράζεται με μία σειρά από μέτρα που εξασφαλίζουν τις ίσες ευκαιρίες ανάπτυξης των νησιών, με τις ηπειρωτικές περιοχές.
Ουδείς διαφωνεί ότι οι πολύ υψηλοί συντελεστές Φ.Π.Α. στην Ελλάδα, αποτελούν εμπόδιο στην ανάπτυξη, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε φοροδιαφυγή, αλλά, παράλληλα, συνιστούν και μία μεγάλη αδικία, αφού επιβαρύνουν οριζόντια και εξίσου, έχοντες και μη.
Ειδικά σε ό, τι αφορά στα νησιά μας, ωστόσο, η επιβάρυνση αυτή είναι έως και αβάσταχτη και υπονομεύει σοβαρά την επιχειρηματικότητα, αλλά και την καθημερινή ζωή των τοπικών κοινωνιών.
Από τη φύση τους, τα νησιά βρίσκονται σε μειονεκτική θέση σε σχέση με την ηπειρωτική χώρα, λόγω της γεωγραφικής απομόνωσής τους και όσων αυτή συνεπάγεται: αυξημένα μεταφορικά κόστη, ενεργειακή εξάρτηση, δυσκολία στη διαχείριση των απορριμμάτων κ.λπ.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, η “νησιωτικότητα”, με την έννοια μίας περιοχής που οφείλει να αντιμετωπίζεται με ειδικό τρόπο, προβλέπεται από τα συντάγματα των περισσότερων χωρών της Ε.Ε., όπως και από το δικό μας και, στην πράξη, εκφράζεται με μία σειρά από μέτρα που εξασφαλίζουν τις ίσες ευκαιρίες ανάπτυξης των νησιών, με τις ηπειρωτικές περιοχές.
Κεντρικό και θεμελιώδες τέτοιο μέτρο αποτελεί, σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, η υιοθέτηση χαμηλότερων συντελεστών ΦΠΑ. Ισχύει για τα νησιά της Γαλλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας, της Δανίας, ακόμη και της Γερμανίας! Αλλά, η κατεξοχήν νησιωτική χώρα της Ευρώπης, η Ελλάδα, οδεύει προς την τελείως αντίθετη κατεύθυνση!
Η ελληνική κυβέρνηση υπήρξε πρακτικώς απούσα από τη μεγάλη συζήτηση σχετικά με το θέμα που επί μήνες έγινε στους κόλπους της Ε.Ε. και αφορούσε στο συνολικό καθεστώς του ΦΠΑ στην Ε.Ε.
Η διαβούλευση αυτή οδήγησε εν τέλει στο σχέδιο οδηγίας με τίτλο: 2018/0005 (CNS) "Πρόταση -ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ όσον αφορά στους συντελεστές φόρου προστιθέμενης αξίας". Σύμφωνα μ’ αυτήν: “όλοι οι υφιστάμενοι επί του παρόντος μειωμένοι συντελεστές, συμπεριλαμβανομένων των παρεκκλίσεων, που εφαρμόζονται νόμιμα στα κράτη μέλη θα πρέπει να διατηρηθούν και θα μπορούν να είναι διαθέσιμοι σε όλα τα κράτη μέλη, εξασφαλίζοντας ίση μεταχείριση”.
Χάθηκε έτσι η ευκαιρία να ισχύσει και στη χώρα μας, ό,τι, π.χ., προβλέφθηκε ήδη στο ίδιο σχέδιο οδηγίας για τη Μαδέρα και τις Αζόρες και ισχύει έτσι κι αλλιώς για τα περισσότερα ευρωπαϊκά νησιά.
Ακόμη χειρότερο -έως και επικίνδυνο, μάλιστα – είναι το γεγονός ότι οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ μόνον στα ακριτικά νησιά του ΒΑ Αιγαίου, συνδέθηκαν από την κυβέρνηση με τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές που δέχονται η Σάμος, η Λέσβος, η Κως, η Χίος και η Λέρος. Για την ακρίβεια, συνδέθηκαν με αυτή καθαυτή την παρουσία υπεράριθμων (!) προσφύγων και μεταναστών στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης που φιλοξενούν. Πρόκειται για μία άφρονα και απερίσκεπτη απόφαση, που, απ’ τη μία θεωρεί τον εγκλωβισμό χιλιάδων ανθρώπων στα νησιά ως κάτι περίπου αυτονόητο και μη αναστρέψιμο κι απ’ την άλλη αποπειράται να αποτιμήσει ως φορολογικό έσοδο μία διεθνών διαστάσεων τραγωδία.
Η Ελλάδα οφείλει να θεσπίσει χαμηλότερους συντελεστές Φ.Π.Α. γενικώς και ακόμη χαμηλότερους για τη νησιωτική χώρα. Κι αυτό όχι λόγω... προσφυγικού, βεβαίως, αλλά στη βάση μίας επιχειρηματολογίας που θα εδράζεται στις αρχές της νησιωτικότητας και θα εκμεταλλεύεται τις εφαρμοσμένες ευρωπαϊκές πρακτικές.
Είναι ένα δίκαιο αίτημα, που πρέπει και μπορεί να ικανοποιηθεί και η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, το κατεξοχήν ευρωπαϊκό κόμμα της χώρας μας, αποτελεί τον καταλληλότερο πολιτικό φορέα για να το διεκδικήσει με θέρμη και τεκμηριωμένες θέσεις από την Ε.Ε.
[04.04.2019]: Δημοσιεύτηκε στο reporter.gr
