Σε ό,τι αφορά, δε, το ΦΠΑ, η εφαρμογή μειωμένων συντελεστών για τα νησιά δεν αποτελεί μόνο παγιωμένη πρακτική για όλες τις χώρες της Ε.Ε., ούτε πρόκειται απλώς για μια παράγραφο στα πολλά άλλα προβλεπόμενα από τη Ρήτρα Νησιωτικότητας. Ειδικά στη χώρα μας, το ζήτημα που ανέκυψε μετά την έξαρση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών, από το καλοκαίρι του 2015, έλαβε πρόσφατα και μια άλλη, επικίνδυνη διάσταση: εντελώς απερίσκεπτα , η κυβέρνηση αποφάσισε να συνδέσει το προσφυγικό / μεταναστευτικό, με τη διατήρηση μειωμένων συντελεστών -μόνον - στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου! Κατέστησε, έτσι τη Λέσβο, τη Σάμο, τη Λέρο, τη Χίο και την Κω, “ομήρους” των διακινητών, αφού εξάρτησε το δίκαιο αίτημα του μειωμένου ΦΠΑ με την παρουσία προσφύγων και μεταναστών στα νησιά μας! Ήταν μια ανεύθυνη και κοντόφθαλμη απόφαση που καυτηρίασα εξ αρχής και σταθερά: ο ΦΠΑ πρέπει να είναι μειωμένος σε όλα τα νησιά, όπως ακριβώς συμβαίνει και παντού αλλού στην Ε.Ε. και η παρουσία ή όχι προσφύγων και μεταναστών σ’ αυτά, οφείλει να αποσυνδεθεί πλήρως και οριστικά απ’ αυτό το ζήτημα.
